عادیات

کتاب قانون.........عنوان عجیبی در بلبشوی دلداده،
دلشکسته، دلدار، دلخون و....اسمش را که می شنوی ، فکر میکنی با یک فیلم اجتماعی  روبرو
هستی....اوففف...آن هم مازیار میری که فیلم قبلیش عجیب تلخ بوده و البته خوب! : پاداش
سکوت... چاره ای نداری، نه میشود از خیر پرویز پرستویی اش گذشت ، نه از خیر مازیار
میری . تیزر فیلم
را که می بینی کمی خیالت راحت میشود ، پای طنز و فانتزی در میان است، خودت را
آماده می کنی برای چیزی در مایه های مرد عوضی .جایی می خانی که نقش روبروی پرستویی
را خانمی لبنانی بازی می کند! مشتاق تر میشوی ! چرا که به لبنان و حزباللهش هم
علاقه داری! از خودت سوال می کنی : مازیار میری+پرویز پرستویی+یک خانم لبنانی!=؟!!
دیگر سوال بس است ، پا میشوی میروی سینما ، البته اگر مثل من بد عادت باشی ،
تنهایی نمی روی. فیلم شروع می شود ، با سبک روایی و صدای آقا پرویز در زمینه، آخ
یادم رفت! قرار نیست چیزی لو برود..این جا قرار شد فقط یک یادداشت بنویسم.  فیلم با شوخی های جاندار و آشنا داستان را
ادامه می دهد و احساس می کنی که باید راحت بخندی. حوصله تفصیل ندارم ، پس
خلاصه می کنم: از دوران بی حجابی که بگذریم، که بعضی پلان هایش برای من عجیب تلخ،
و سوال بر انگیز است -آخر ما نفهمیدیم این کارگردان های مذهبی از کی تقلید می
کنند- میرسیم به دوران با حجابی! محیط فیلم و بازی ها ، کاملآ سرگرم کننده و
روانند و آشنا. و این چیزی است که خیلی دوستش داری- نمیدونم این جریان تحمیل سلایق ((من به تو)) تا کی میخاد ادامه پیدا کنه! - البته احساس می کنم اگر یک
غیر ایرانی فیلم را ببیند، شاید فکر کند ما یک مشت آدم خاله زنکیم. روی این حساب
من فکر می کنم فیلم بیشتر برای اکران داخلی طراحی شده و مناسب است . والبته ، این خیلیم خوبه! می شود گفت که کتاب قانون از نظر موضوع و غایت یک فیلم مذهبی تمام عیار است...چیزی
که جایش خیلی وقت است که خالیست! یک فیلم در مورد اخلاق ، دین ، و نقد جامعه
مذهبی. فیلمی که ایراد هایمان را به فجیع ترین صورت توی چشممان می کند، در حالی که
بهمان بی حس کننده طنز و داستان خورانده. شاید نا حق نگفته باشد کسی که می گقت: (( اگر رسالت منطقع نشده بود،
معجزه روز یک فیلم سینمائی بود )) که حقآ، معجزه است سینما؛ و به قول آقایمان:
((هنر متعالی)) . بیشتر از این فکر نمی کنم قبل دیدن فیلم لازم باشد چیزی بدانید،
چند وقت بعد شاید خدا خاست و یک تحلیل برایش نوشتم. نکته آخر این که: سعی کنید با
کتاب قانون از ته دل بخندید، و راحت گریه کنید.