اي جماعت! نه اگر بيش، كمي عار كنيد

كي شما روزه گرفتيد كه افطار كنيد؟

شادمان چه نمازيد؟ وضو باطل بود

آب اين جوي، همان از ده بالا گل بود

دل مبنديد که صد فتنه در اين پنهان است

اين همان قصه اسلام ابوسفيان است

كفر كفر است اگر مسجد اگر قرآن است

خصم خصم است اگر بوذر اگر سلمان است

پاي اين طايفه جز در پي شيطان، فلج است

قبله كج نيست، نمازي كه نخواندند كج است

محو فرعون مشو، نيل شدن آسان است

سنگ پيدا كن ابابيل شدن آسان است

هر كه با عذر و بهانه است بهل تا برود

هر كه پا بسته‏ي خانه است بهل تا برود...

(محمد‏كاظم كاظمي)